JAK TO WSZYSTKO SIĘ ZACZĘŁO?

Historia Żubrówki zaczęła się jeszcze w XV wieku. Już wtedy polska szlachta chętnie dodawała do gorzałki źdźbło trawy żubrowej. Miało to na celu podniesienie walorów smakowych, ale nie tylko. Przed wiekami wierzono bowiem, że trawa żubrowa jest… afrodyzjakiem, który nadaje siłę i energię żubra.

Dziś Żubrówka to nasza narodowa duma i wizytówka, na co najlepszym dowodem są liczne nagrody zdobyte w czasie prestiżowych konkursów i targów branżowych.

Mocny aromat turówki uaktywnia się dopiero podczas suszenia, gdy oczyszczone, rozłożone źdźbła leżą na drewnianych półkach na strychach w cieple.

Produkcja maceratu trawy żubrowej jest procesem dwuetapowym składającym się z maceracji wodnej i alkoholowej. Siano umieszcza się w specjalnych urządzeniach zwanych maceratorami, umożliwiającymi cyrkulację trawy z czynnikami ekstrahującymi. Proces przebiega w odpowiednich, ściśle kontrolowanych warunkach, co pozwala na otrzymanie właściwej esencji, która jest pozostawiona przez kilka dni w celu tzw. sezonowania. Następnie przeprowadzana jest filtracja płynu, który musi być oczyszczony i filtrowany, aby nadawał się do zestawiania wódki. Uzyskany w ten sposób macerat to płyn o intensywnym zielonym kolorze, smaku i zapachu świeżo skoszonego siana. Służy on do zaprawiania spirytusu i wody, które stanowią główną bazę do produkcji Żubrówki.

ŻUBRÓWKA NA ŚWIECIE

Eksportowana do ponad 40 krajów, szybko stała się jednym z najpopularniejszych i najlepiej sprzedających się alkoholi w swojej kategorii.

Poza Polską Żubrówka produkowana jest w wielu innych krajach pod różnymi nazwami, m.in. w Rosji (Зубровка), Stanach Zjednoczonych (Wisent Vodka), na Ukrainie (Зубрівка).

Jej udział w rynku szybko rośnie – według raportu The Spirits Business w 2023 zajmowała trzecie miejsce wśród najlepiej sprzedających się wódek na świecie.